Gintama

Każde rodzeństwo się nienawidzi

Nieoczekiwany przez Yorozuye gość to...

Ding dong

-Oj, Patsuan, ktoś dzwoni.

-Nie widzisz że mam zajęte ręce?

Shimura był w trakcie gotowania ryżu na obiad jednocześnie próbując odciągnąć Kagura od jedzenia.

-Kagura! Masz swoje żelki!

Ding dong.

-Eh, zawsze wszystkie obowiązki spadają na matkę. Nie jestem matką! Jestem waszym mentorem!

Podszedł do drzwi przeklinając, i już miał je otworzyć, lecz Shinpachi go wyprzedził. Wiedział że nic dobrego nie przyjdzie z spotkania ewentualnego zleceniodawcy z zirytowanym Sakatą. Otworzył wrota do Yorozuyi popychając srebrnowłosego na ziemię.

-Witam, przepraszam za zwlokę i...-już miał zaprosić przybyłego, gdy zobaczył kto nim jest.- I... Do widzenia!!-zatrzasnął drzwi.

-GIN-SAN!!!

-Niezbyt on dyskretny.-niedoszły gość uśmiechnął się.

Shinpachi pobiegł do salonu i gubiąc się  okulary po drodze schował się w szafie Kagury.

Gintoki wstał z podłogi i ruszył w kierunku 

-Co jest, Shinpachi? Czyżby chodziło o zaległe podatki? I tak teraz wszystko idzie na imigrantów...

Otworzył drwi.

Po czym je zamknął i ruszył w strone szafki.

Był w połowie drogi, gdy usłyszał trzask za sobą. Z strachem spojrzał za siebie.

-Pozwoliłem sobie sobie naprawić drzwi. Co chwila się zamykały. Przepraszam za najście!

Teraz już ''gość'' złapał Sakate za kimono.

-Gdzie Kagura-chan, samuraju?

-Kagura-chan!! Zapomnij co mówiłem!!! Będę matką, tylko chodź tu!!

-Czego się drżycie? Każdego podatnika łatwo poko... Kamui!!

Rudowłosy podszedł do siostry po czym ją objął.

Drugi fanfick z Gintamy... jest niedokończony.  Mam już przygotowany koniec, ale wiem że większość nie przepada za one-shot'ami. =^.^=

Czasem czuję jakbym pisała tylko do siebie. 

Chyba tak objawia się samotność.