Ulga, tęsknota, szczęście.
Właśnie to czuła w tej chwili Kagura.
- Wróciłeś.
Zastanawiała się czy może to okazać, czy w ten sposób nie zniszczy swojego wizerunku dorosłej. Nie chce żeby pomyślał, że w ciągu dwóch lat jego nieobecności nic się nie zmieniła.
Z drugiej strony, może właśnie na to miał nadzieje.
Albo po prostu o niej zapomniał.
Postanowiła zrobić to na co ma ochotę.
- Głupi sadysta!
Podbiegła do Sougo chowając głowę w jego czerwone kimono, tym samym zauważyła że postura chłopaka urosła.
'Nie zapomniał o mnie'
Pomyślała gdy Okita ją objął.
- Myślałam że znalazłeś sobie dziwkę.
- O, a ja myślałem że stałaś się dziwką.
Obaj zdali sobie sprawę, że jednak nic nie wyrośli.
Brunet poczuł że na jego ubranie staje się mokre. Nie miał ochoty jednak dokuczyć Kagurze z powodu jej płaczu, wręcz przeciwnie, chciał razem z nią płakać. Krótkie 'nie powstrzymuj się, głupku' sprawiło że jego oczy stały się mokre od łez.
To druga osoba przy której płakał.